Vriend jij was een wonder
Voor ons allen heel bijzonder
Mijn hoofd is heel verward
Het doet pijn in mijn hart

Jij gaf ons meer dan wij konden dromen
Het is zwaar dat jouw tijd zo vlug is gekomen
De lege mand, de lege bak, je riem
Herinneren ons dat we je nooit meer zullen zien

Jij alleen kon ons liefde geven
je was een droom in ons leven
Het gaat je goed kleine vriend
Nu heb je de rust best verdiend

Kon ik, al was het maar voor heel even
Jou nog een flinke knuffel geven
Maar hoe ik ook nog mag hopen
Door het huis zal je nooit meer lopen

Zonder jou moeten we nu verder leven
De stilte die je achterlaat is onmenselijk groot
Mijn ogen beginnen te wenen
Maar het lijkt een kreet in nood

Hij die ons lief had heeft ons verlaten
We kunnen tegen Bolle niet meer praten